آسمان هشتم

۴ مطلب در تیر ۱۳۹۷ ثبت شده است

۲۸ تیر ۹۷ | آسمان هشتم

امام رضا (ع) : هر کس می خواهد مزاج صفراوی( گرم و خشک) را فرو بنشاند ، هر روز ، چیزی تَر بخورد  ( هر چیز سرد و نرم را بخورد )، بدن خویش را باد بزند ، کمتر حرکت کند ( راست بایستد)، و به آن که وی را دوست دارد فراوان بنگرد.

(بحار الانوار ، ج62 ، ص 325)

**********************************************************************************************************

افراد صفراوی مزاج  لاغر اندام هستند ، رنگ چهره و سفیدی چشم آنان به زردی می زنند . پوستی گرم و خشک دارند، گرمایی هستند و تحمل فصل تابستان را ندارند ، عطش زیاد و دهانی خشک دارند .بهترین فصل برایشان فصل زمستان است . کم خواب هستند . تمایل به خوردن ترشی ها مثل لواشک وسرکه و هم چنین خوراکی های سرد مثل خیار و کاهو دارند و به خوردن خوراکی های شیرین و ادویه جات کمتر تمایل نشان می دهند . حتی ممکن است با خوردن این نوع خوراکی ها دچار مشکلاتی از جمله عصبانیت ، خارش، جوش و بثورات در بدن شوند.

خصوصیات روانی صفراوی مزاج ها : زود عصبانی شده وزود هم آرام می شوند . افرادی پر جنب و جوش ، پرانرژی ، با هوش و پرحرف هستند.

 

توصیه های لازم برای صفراوی مزاج ها:

از هوای تازه و خنک استفاده نمایید.در رژیم غذایی خود بیشتر از میوه ها و سبزی ها بهره ببرید و کمتر از گوشت استفاده نمایید.در تابستان مصرف مایعات را به همراه چند قطره آب لیمو ترش مصرف نمایید.حداقل 6-5 ساعت خواب شبانه توصیه می شود.در روزهای تابستان حداکثر 5 ساعت چرت بین روز رطوبت کافی به بدن آن ها می رساند.بین صرف ناهار و خواب باید حداقل یک ساعت فاصله باشد.درشرایطی که تحت فشار عصبی قرار می گیرید استراحت کافی را فراموش ننمایید.

فعالیت های جسمی و ورزش را در هوای خنک صبح زود یا شامگاه انجام دهید.از هیجان وخشم که موجب افزایش صفرا می گردد پرهیز نمایید.

 

برخی از پرهیزهای مزاج گرم و خشک (صفراوی)

از مصرف بیش از حد تخم مرغ ،سیر و پیاز،ادویه تند و تیز،گوشت قرمز،گوشت تمام پرندگان کوچک ،بادمجان ،موز ،خربزه،آناناس، طالبی، انجیر، گردو،پسته ،فندق و ریزه خواری پرهیز نمایید.

 

غذاهای مفید برای مزاج گرم وخشک (صفراوی)

انواع مرکبات ، شاه توت ، خیار ، سیب ، گلابی ، آلبالو ، گیلاس ، آلو ، شفتالو ، هندوانه ، انگور ، کدوخورشتی ، هویج ، روغن زیتون ، سوپ جو، پاچه گوسفند .

سبزی هایی مانند کاهو ، اسفناج ، لیمو ترش تازه ، سیب زمینی بخارپز ، کدو حلوایی ، نخود فرنگی ، عدس ، ماش ، جوی دوسر ، لواشک خانگی ، گریپ فروت ، نان جو ، آش جو ، بذرهای ملین مانند اسفرزه ، بارهنگ ، ترشی های طبیعی .

عرق کاسنی و عرق شاطره بهترین نوشیدنی برای این گونه افراد است.

به طور کلی از تمامی غذاها و نوشیدنی هایی که دارای مزاج سرد به ویژه سرد و تر هستند استفاده کنید.

۱۵ تیر ۹۷ | آسمان هشتم

کند ذهنی کودکان و درمان آن با طب سنتی
در اینجا منظور از کند ذهنی همان کم هوشی است و شامل کودکانی است که درجه هوشی آنها از حد نرمال پایین‌تر است.

علت کند ذهنی کودکان
کندذهنی و کم هوشی در کودکان علت‌های گوناگونی دارد که بر می‌گردد به دوران قبل از تولد، هنگام تولد و پس از تولد کودک.
ژنتیک یکی از عوامل کم‌هوشی است.
عامل دیگر محیط است که تغذیه نادرست، یکی از آنها است و نقش مهمی بر روی هوش و ذهن کودک دارد. در اینجا کندذهنی ناشی از تغذیه ناصحیح، مدّ نظر است.
فسفر ماده‏اى است که وجود آن براى حفظ و تقویت هوش و حافظه ضرورت دارد. هر گاه کلسیم بدن زیاد شود مقدارى از فسفر خون دفع شده و کاهش می‌یابد. بنابراین نتیجه حتمى این فعل و انفعالات آن است که ورود کلسیم زیاد به بدن کودک به کم‌هوشى وى منجر خواهد شد.

درمان کند ذهنی کودکان با طب سنتی
از آنجایی که «پنیر» داراى کلسیم زیادی است، در رژیم غذایی افراط در خوردن آن باعث زیاد شدن کلسیم بدن و کمبود فسفر می‌شود که باعث کم‌هوشى خواهد شد. بنابراین پرهیز از زیاد خوردن پنیر برای پیشگیری و درمان کم‌هوشی کودک مفید است.
همچنین استفاده از گیاه «اسطوخودوس» در ترکیب معجون‌هایی که برای تقویت هوش کودکان کندذهن وجود دارند، نافع است.

منبع: کند ذهنی و کم هوشی کودکان و درمان آن با طب سنتی

۱۵ تیر ۹۷ | آسمان هشتم

اسهال

اسهال، «استفراغ طبع» است و هنگامی صورت می‌گیرد که در بدن «خلط»‌های آزار دهنده‌ای به معده چسبیده شده یا در آن تولید شده باشد.

اسهال ساده موقعی است که مدفوع آبکی و روان است و آثار گیر روده یا زحیر (نوعی اسهال همراه با خون) یا اسهال عفونی یا اسهال خونی در بین نباشد. اکثر مواقع اسهال را می‌توان با تغییر نوع غذا و به خصوص مصرف نوشیدنی‌های قابض مانند «چایی»، «قهوه»، «دوغ»، «آرد سنجد» و پرهیز از غذاهای ملین و پرحجم درمان کرد و نوشیدنی و غذاهای آبکی بیشتر مورد مصرف قرار گیرد تا بدن با کم‌آبی مواجه نشود.

اسهال یکی از بیماری‌هایی است که در جهان به خصوص در کشورهای در حال توسعه سالانه باعث مرگ هزاران کودک می‌شود و سایر افراد نیز از این ناراحتی در امان نیستند. این بیماری به سرعت سبب از دست رفتن آب بدن می‌شود. کودکان زیر شش سال به این بیماری حساسیت بیشتری دارند و بیشترین تلفات اسهال ، این کودکان هستند.

پیشنهاد مطلب : همه چیز در مورد اسهال کودکان و درمان اسهال

درمان اسهال کودک با طب سنتی

درمان اسهال کودک با طب سنتی

آنچه در اسهال مورد اهمیت است جلوگیری از کم شدن و از دست رفتن آب بدن است چون در اسهال‌های مختلف مخاط روده‌ها مقدار زیادی از آب خون را گرفته و همراه مقداری سدیم و پتاسیم دفع می‌کنند. بنابراین در عمل آب‌رسانی به بدن، اضافه شدن ترکیبات سدیم و پتاسیم نیز ضروری است.

یکی از انگل‌های ذره‌بینی که در احشاء انسان زندگی می‌کند، ژیاردیا است که به خصوص در کودکان سبب اسهال‌های مزمن یا متناوب می‌شود. کسی که در روده‌اش ژیاردیا باشد اسهال زرد کف‌دار و بدبو دارد؛ ولی در مدفوع او «خون» یا «بلغم» وجود ندارد. دل پیچه‌های ملایم دارد؛ اما تب ندارد و شکمش زیاد نفخ می‌کند و ضعیف و بی‌حوصله می‌شود. معمولاً ضمن جلوگیری از آلودگی مجدد می‌توان با تغذیه صحیح و استراحت کافی این‌گونه اسهال‌ها را بهبود بخشید.

اما فرق بین اسهال و هیضه این است که در هیضه قی (استفراغ ) هم وجود دارد و مریض به زودی ناتوان می‌شود؛ اما در اسهال چنین نیست. درمان همه انواع گفته شده این است که از بیرون‌روی بیمار تا وقتی که از پاکی کامل «مزاج» او اطمینانی نیست جلوگیری نشود. یعنی باید «مزاج» او طوری باشد که پس از آن «خلطی» از او دفع نشود و عوارض بیماری باز بایستند، بلکه باید تا به دست آمدن این نتیجه با نوشاندن «آب گرم» «طبیعت» را برای پاکسازی یاری دهند و اگر جاهلی در جلوگیری از بیرون روی بیمار بکوشد به مرگ او کمک کرده است.

پیشنهاد مطلب: اشتباه مادران در برخورد با اسهال و استفراغ

 

۱۵ تیر ۹۷ | آسمان هشتم

دقت و تیزبینی طبیب، نقش مهمی در تشخیص بیماری دارد. در طب سنتی ، برای تشخیص بیماری، مزاج اعضا و مزاج بیمار، فصل و آب و هوا و … در نظر گرفته می‌شود.

در بیماری‌های مزمن، شغل بیمار و بیماری‌های والدین نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد.
توجه به شکایت‌های بیمار از بیماری و شرح مراحل بیماری، باعث شناخت مسیر بازیابی صحت است.
برخی دیگر از راه های شناخت بیماری در طب سنتی عبارت‌اند از:
– لمس (گرمی، سردی، سختی و زبری عضو)
– معاینه پوست و ناخن و مو (باریکی، شکنندگی، سرعت رویش و ریزش)
– معاینه چشم و زبان بیمار
– توجّه به مواد دفع‌شده از بدن بیمار (ادرار و مدفوع)
– معاینه نبض بیمار
– توجه به مسائل روحی و روانی بیمار (تفکّرات، اعتقادات، تخیّلات).

منبع: روش های تشخیص بیماری

راه های شناخت بیماری در طب سنتی

-->